Acımak (Özet)

   Zehra adında bir öğretmen vardır. Öğrencilerle ilgilenir, dediklerini yerine getirmeye çalışır fakat öğrencilerin bir yanlışını bulduğunda da asla affetmezdi. İçinde zerre acıma duygusu yoktu. Okul müdürü de öğretmenin bu davranışına bir şey söylemezdi. Müdür, Zehra öğretmeni bu konuda birkaç defa uyarmış fakat Zehra öğretmende bir değişiklik olmamıştı.
   Bir gün Zehra öğretmenin okuluna Maarif müdürü Tevfik ile Vekil Şerif Bey gelirler. Şerif Bey Zehraya babasının hasta olduğunu bu yüzden İstanbula gitmesini söyler. Fakat Zehra o kişinin babası olmadığını söyler.
   Birgün Tevfik Beye bir telgraf gelir ve Zehranın babasının ölmek üzere olduğunu öğrenir. Zehraya durumu açıklar ve ondan babasının yanına gitmesini söyler. Zehra tekrardan karşı çıkar ve gitmeyeceğini söyler. Fakat aradan az bir süre geçmişken İstanbula babasının yanına gideceğini söyler.
   Zehra yolda babasının annesine, ablasına neler yaptığı aklına gelir. Annesini ve ablasını öldürdükten sonra kendisini bir yatılı okula vermiştir. Yatılı okula verdikten sonra bir daha hiç kendisini görmeye gelmemiştir. Zehra sonunda İstanbula varır.
   Kendisini almaya eski komşuları gelir. Zehraya neden daha erken gelmediğini sorar. Babasının kaldığı eve varırlar. Babasının başında birkaç kadın vardır. Babasını asla görmek istemez. Zehraya babasına ait bir sandığın anahtarı verilir. Bu anahtarı istemeyerek de olsa alır. Sandığı açar ve bir günlük görür. Alıp okumaya başlar. Günlükte babasına yapılanları okur. Gerçek suçlunun babası değil annesinin ve anneannesinin olduğunu öğrenir. Annesinin ve anneannesinin babasına nasıl davrandığını öğrenir.
   Tüm bu öğrendiklerinden sonra Zehra da acıma duygusu ortaya çıkar. Zehra okula birkaç gün sonra gider. Artık içinde en derinlerde kalmış acıma duygusu ortaya çıkmıştır.

Özette bazı erler yanlış yazılmış olabilir. Yanlış yazılan yerleri kendiniz düzeltebilirsiniz. :)